praca,tam i z powrotem...

Wtorek, 10 maja 2011 · dodano: 10.05.2011 | Komentarze 3

...bez żadnych ekscesów a jednak - widzę,że dzięki dojazdom na rowerze do pracy poprawie sobie średnią prędkość w statystykach i być może już za 3,5 roku prześcignę mojego brata - Opis linka
- byłoby zabawnie...
Przy okazji pochwalę się,w końcu to jest ta strona,na której można to robić bez bycia posądzonym o takie tam:w końcu św.Mikołaj przysłał mi chwyty od Kellysa dla mojej słowaczki. Jeszcze tylko czekam na nowy łańcuch do mojej białej zimófffki i 3 mln w totka na dobry początek. :)

Jak to po zimie,blask moich nieopalonych nóg był wystarczającym odblaskiem ku kierowcom.. :)
Ale,jak zwykle standardem staje się pozostawianie śladu smaru od łańcucha na lewej/prawej łydce.
Więc sezon na rowerowanie i zdobywanie nieodkrytego na Roztoczu uważam za otwarty.Szampan dopiero w weekkend będzie się lał. :)

do i z pracy

Niedziela, 3 kwietnia 2011 · dodano: 04.04.2011 | Komentarze 5

Pierwszy raz w tym roku,ale nie ostatni pojechałem rowerem do firmy. Niestety w Kellysie jeszcze słychać echa ostatniego błotnistego wypadu do Zwierzyńca. Koniecznie muszę go rozebrać na drobne części i dokładnie wyczyścić...
Ale w drodze jest nowy sprzęt,niskobudżetowy,do dojazdów do pracy i po Kasztelana do sklepu. :)

a na roztoczańskiej połaci...

Poniedziałek, 7 lutego 2011 · dodano: 07.02.2011 | Komentarze 2

Pierwszy raz w tym roku i od razu z pełną mocą. Dwa miesiące bez roweru i akurat wybrałem taki dzień,w którym wiatr szalał i z każdej strony napierał na mnie..
Ale pierwsze metry przejechane na rowerze po raz kolejny pokazały mi,że kocham ten sport!
Napęd przesmarowany i dokładnie wyczyszczony działał niczym szwajcarski scyzoryk - i tak powinno być zawsze.
A sama dzisiejsza jazda - na szosie w miarę sucho,ale odcinek drogi od Zwierzyńca do Stawów Echo prowadzący przez lasy,z mokrym podłożem i śniegiem na poboczu. I ten chłód wiejący spomiędzy drzew - zima wciąż jest na Roztoczu.
Powoli trwa budowanie pojazdu na dojazdy do pracy,takiego nie rzucającego się w oczy potencjalnym łobuzom..
Aha,roztoczańskie burki budzą się z zimowego snu.. :)

Stawy Echo zimową porą po spuszczeniu wody © cuoresportivo

Fragment ścieżki nad Stawami Echo © cuoresportivo

Zaproszenie do wjazdu do lasu - okolice Stawów Echo w pobliżu Zwierzyńca © cuoresportivo

Jesienne klimaty w samym środku zimy © cuoresportivo

Na tarasie widokowym nad Stawami Echo © cuoresportivo

Wejście na teren Stawów Echo w Zwierzyńcu © cuoresportivo

Stawy Echo zimową porą - po jesiennym spuszczeniu z nich wody © cuoresportivo

Prawie,jak jesień a to dopiero luty © cuoresportivo

Małe wariacje na temat tego,co dotykają opony © cuoresportivo

...

Poniedziałek, 13 grudnia 2010 · dodano: 13.12.2010 | Komentarze 5

Musiałem,po prostu musiałem to zrobić. Zbyt długo nie jeździłem, zbyt dużo wpisów na bikestats przeczytałem, abym całą zimę przesiedział w ciepłym domu i jeździł tylko samochodem... Temperatura raczej mroźna z tendencją do bardzo mroźnej. Sytuacja na drogach głównych dobra, na tych pozostałych drugorzędnych - średnio kiepska, gdyż pod świeżym śniegiem kryje się zdradliwa lodowa powierzchnia i jazda w takich warunkach wymaga maksymalnego skupienia. Nie rozglądania się na boki, co w moim przypadku jest dosyć trudne. Ale udało się - bez żadnej wywrotki wróciłem do miejsca, skąd wyruszyłem...

Ubrany byłem raczej ciepło,przynajmniej tak mi się wydawało - po pół godzinie zaczęło się mrowienie w palcach. Próbowałem je rozgrzewać a nawet stukałem nimi o dźwignie hamulców.. Na nic to się zdało. Dopiero w domu udało mi się jakoś rozgrzać.

Dzika róża zimową pora na Roztoczu © cuoresportivo

Widok z Brodzkiej Góry na dolinę Wieprza © cuoresportivo

Droga na Lipowiec w pobliżu Góry Brodzkiej © cuoresportivo

Krajobraz wszędzie taki sam, biało-szary i ponury szczególnie, gdy brak jest słońca na niebie.

Dolina Wieprza i mnóstwo drobnych potoków © cuoresportivo

Wieprz zimową porą na Roztoczu © cuoresportivo

Most na rzece Wieprz na Roztoczu © cuoresportivo

Dolina Wieprza przykryta białym puchem - Roztocze Zachodnie © cuoresportivo

zdobywanie Piekiełka

Wtorek, 16 listopada 2010 · dodano: 16.11.2010 | Komentarze 4

Wtorek zapowiadał się dosyć pogodnie,od rana było piękne słońce i niebo,jak marzenie. Oczywiście zanim zebrałem się na rower,to upłynęło pół dnia,ale musiałem pozałatwiać parę spraw na mieście. I tuż przed godziną piętnastą wyruszyłem z myślą dotarcia do pewnego magicznego miejsca,które od pewnego siedzi w mojej głowie w szufladce z napisem "eksploracja"...
Początek trasy jak zwykle pod górkę,na rozruszanie myśli i rozgrzanie mięśni.
Jesień w pełni zagościła na Roztoczu i na dodatek zaczęło się robić chłodniej i mgliście. Na szczęście było jeszcze jasno i miałem zamiar wrócić do domu przed zapadnięciem ciemności. Instynkt rowerzysty podpowiedział mi o zabraniu ze sobą lampek na przód i tył mojej ukochanej...

Drogowskazy na szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn © cuoresportivo

Mgła coraz bardziej mleczna otaczała mnie - w taką pogodę naprawdę super jeździ się na szlakach bardziej miętkich... Podłoże w miarę suche,gdzieniegdzie niegroźne kałuże. Po drodze minął mnie samotny motocyklista,jeden z tych wypróbowujących swoje maszyny w terenie.

Zaczyna robić się mgliście na szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn © cuoresportivo

Jako,że mam taką naturę ciągłego rozglądania się na boki podczas jazdy rowerem,to w pewnym momencie na szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn zauważyłem wąwóz a w nim jakieś dość solidne małe konstrukcje architektoniczne. Było ich co najmniej trzy sztuki w wąwozie i miały jakiś metr wysokości od strony "skoczni". Ale też można było ominąć te hopki,gdyż obok był sprytnie i solidnie wyprofilowany objazd.

Hopki w wąwozie przy szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn © cuoresportivo

Hopka do skakania - widok od dołu - wąwóz przy szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn © cuoresportivo

Zatrzymałem się na chwilę na trasie w celu uzupełnienia płynów w organizmie poprzez wypicie z bidonu najlepszego izotonika na świecie w jesienne chłodne dni - soku malinowego. Rozgrzał mnie a ja porobiłem parę fotek.

Roztoczańskie klimaty - suche trawy na szlaku Kawęczynek - Szczebrzeszyn © cuoresportivo

Moja opona,najlepsza z najlepszych dla mnie © cuoresportivo

Rower na razie dość dzielnie znosił moją jazdę pełnym slalomem po polnej drodze. Wszystko chodziło w nim idealnie. Ostatnio postanowiłem czyścić tylko cały napęd i amortyzator oczywiście,całkowicie pomijając całą ramę i koła.

Coraz bardziej mgliście na trasie © cuoresportivo

W końcu dotarłem do północnych krańców Piekiełka - jest to rezerwat geologiczny znajdujący się na północ od Szczebrzeszyna. W tym rezerwacie znajduje się kilkadziesiąt głazów - piaskowiec batiacki. Niektóre są częściowo ukryte w ziemi i można znaleźć takie,które mają nawet 10 metrów średnicy.

Piekiełko i jego mroczne wąwozy jesienną porą © cuoresportivo

Nazwa Piekiełko wiąże się z kilkoma legendami. Jedna z nich mówi o czarcie,który ubrał się za parobka i oświadczył ładnej dziewczynie,ale ta wybrała innego i czart zezłościł się i postanowił w dniu jej ślubu z innym mężczyzną zasypać głazami kościół,w którym miała się wyjść za mąż. Niestety lecąc w południe zapiał kur we wsi i czart stracił swą moc i zrzucił kamienie na pobliskie pola. Od tamtego dnia straszy tu w południe i o północy... ale wracając do współczesnych czasów,naczytawszy się o tym magicznym miejscu pełnym wąwozów wkroczyłem dzielnie na te tereny. Wybrałem nie najlepszą porę roku i oczywiście dnia. Dzień zaczynał ustępować nocy i mgła wkradała się w wąwozy. A ja na rowerze zapędziłem się tak,że już nie było drogi powrotnej. Błoto ogromne miejscami i nie było innej opcji jego wyminięcia niż przeskoczenie lub ubabranie się w tej lepkiej mazi.

Piekiełko - popołudniową porą © cuoresportivo

Gdy robiłem zdjęcia,miałem wrażenie,że ktoś za mną stoi i za chwilę położy dłoń na moim ramieniu.To jest całkowicie inne uczucie od pozostania samemu na cmentarzu w ciemną noc. Co chwilę rozglądałem się wokół siebie i nasłuchiwałem odgłosów chodzenia po mokrych liściach...
Tylko parę czarnych ptaków przeleciało wysoko nad Piekiełkiem tak,jakby ktoś je przestraszył a one uciekały z tego miejsca zanim nastanie północ...

Piekiełko - jesiennie i mroczno w listopadowe popołudnie © cuoresportivo

Parę razy wpadłem w błoto,które bawiło się ze mną wyśmienicie i miało ubaw "po pachy" z mojej nieporadności wieczorną porą. Często prowadziłem rower. Zjeżdżałem większym wąwozem,do którego co kilkanaście metrów wpadały inne mniejsze z obu stron. Dodatkowo sam wąwóz postanowił mnie jeszcze bardziej zaskakiwać niż błoto i było dużo zakrętów. A podłoże często nierówne,dużo powalonych drzew i kamienie zdradziecko czające się na moje opony...
Ale ja parłem naprzód,ciągle oglądając się za siebie i w górę też... i te ciągłe dreszcze na całym ciele. Zdjąłem okulary,żeby mieć lepszą widoczność...

Jesienne klimaty w Piekiełku na Roztoczu © cuoresportivo

Błoto,mgła,zbliżająca się noc w nieznanym terenie,gdzie tylko mój zmysł orientacji w terenie pomagał mi w ciągłym pedałowaniu przerywanym dosyć często przeprawianiem się "skocznym" przez błota i kałuże. W duchu dziękowałem tym wszystkim,którzy wymyślili rowerowe oświetlenie...
Lampka przednia była idealna na takie żółwie tempo,do jakiego zmusił mnie zły Pan Wąwóz i natarczywe Błotko. Myśli ciągle biegły w stronę najbliższych zabudowań,do których chciałem dotrzeć zanim północ zastanie mnie w Piekiełku. Nasłuchiwałem odgłosów samochodów i wiedziałem,że gdzieś niedaleko musi być szosa... Najgorsze było wyjście z wąwozu,gdyż postanowiłem się wspiąć po jednym "mniejszym" wąwoziku - niestety pod liśćmi było błoto i buty strasznie ślizgały się pomimo dobrej podeszwy,podobno idealnie nadającej się w taki teren. w końcu wygramoliłem siebie i moją towarzyszkę słowaczkę na górę zostawiając za sobą ciemny i ponury wąwóz.
Nigdy nie chciałbym w nim zostać sam na noc w rozbitym namiocie! O nie...

Błotne jesienne zakamarki w Piekiełku © cuoresportivo

Przedzierałem się przez krzaki jeżyn,jakieś duże suche trawy a w nich wydeptane ścieżki dzikiej zwierzyny. Zauważyłem ślady ciągnika,który musiał jakoś tu dotrzeć,więc ostatkiem sił prowadziłem rower. Udało się,dotarłem do jakiejś polnej drogi,która za chwilę chowała się w najbardziej ponurym z lasów. Dodatkowo co jakiś czas na drzewach przy drodze były zaczepione jakieś ubrania. dopiero później uświadomiłem sobie,że pewnie tak oznaczają drogę rolnicy,którzy nocą wycinają drzewa w lesie... Ale umysł myśli o najgorszym,zawsze...
W końcu dotarłem do szosy. Mgła ogromna. Widoczność na 50 metrów. I tak szosą wróciłem do domu cały ubłocony. Rower nadaje się wyłącznie do porządnego mycia na myjni.

Moje butki upaprane w błotku z Piekiełka © cuoresportivo

zimno i jesiennie

Piątek, 12 listopada 2010 · dodano: 12.11.2010 | Komentarze 0

Trasa na odcinku dom - praca.
Pogoda typowo jesienna,zimno i wietrznie. Na szczęście tym razem ominęła mnie deszczowa aura. W końcu założyłem przednią lampkę od Kellysa,gdyż ciężko jeździ się nocą nic nie widząc przed sobą. Nie jest to halogen,ale jednak trochę daje światła. Chociaż wczoraj na całkowicie nieoświetlonej drodze o mały włos nie wpadłbym na dwóch chłopaków,którzy nagle pojawili się na mojej drodze. Chwilę wcześniej na równej asfaltowej drodze najechałem na większy kamień tak,że wytrącił mnie na moment z mojego toru jazdy,ale jakoś udało mi się utrzymać równowagę..
Jazda nocą może przynieść wiele niezapomnianych wrażeń. :)

...

Sobota, 6 listopada 2010 · dodano: 06.11.2010 | Komentarze 0

Krótko,bo krótko,gdyż bateria zastrajkowała w liczniku i będę musiał ją wymienić.
Trasa do i z pracy. Rano i wieczorem ciemno...

Jesiennie i chłodno

Poniedziałek, 11 października 2010 · dodano: 18.10.2010 | Komentarze 1

Pogoda już prawie zimowa,szczególnie o poranku dosyć mroźno i organizm jeszcze nie przyzwyczajony do takich temperatur. I te ogromne mgły...
Nie przeszkadza mi niska temperatura - najważniejsze,że nie pada deszcz,bo wtedy niezbyt przyjemnie jeździ się na rowerze.
Trochę ostatnio nie miałem czasu na jazdę,chociaż pogoda była wspaniała..i tylko trasa z domu do pracy i z powrotem.
Przejechałem na słowaczce od samego początku 6130 km na jednej baterii w liczniku Sigmy i...na wyświetlaczu zaczyna się pojawiać informacja o niskim stanie baterii - cóż,wszystko kiedyś się kończy tylko nie chęci do pedałowania. Myślę,że jeszcze mając siedemdziesiąt lat w moim garażu marzeń obok terenowego Land Rovera :) i sportowego Astona Martina :) będzie stał rower górski i od czasu do czasu będę na nim pokonywał jakieś krótkie dystanse...

gdyby nie ten silny wiatr

Poniedziałek, 4 października 2010 · dodano: 04.10.2010 | Komentarze 3

W końcu udało mi się wsiąść na rower i pognać w teren bliższy i dalszy.. Chociaż jeszcze trochę jestem przeziębiony,to jednak dusza bardzo szybko zdrowieje pokonując w siodełku kolejne metry po nieutwardzonych drogach. Tym razem zapuściłem się w rewiry na wschód od Brodów Małych - jest wspaniała panorama na miejscowości leżące w dolinie.
Wiatr bardzo dawał się we znaki,szczególnie jego boczne podmuchy skutecznie próbowały zmienić mój kierunek jazdy.Na polnych drogach prawie nie ma błota,jednak dojeżdżając do lasu nie odważyłem się wjechać do niego - może następnym razem skuszę się na błotne szaleństwo... :)
No i oczywiście parę fotek tej wspaniałej pory roku.

Tylny napęd w mojej słowaczce © cuoresportivo

Samotne drzewo gdzieś na Roztoczu © cuoresportivo

Pusta droga pośród pól roztoczańskich © cuoresportivo

Zaorane pole na Roztoczu © cuoresportivo

Jesień maluje swymi kolorami jeżyny © cuoresportivo

Najpiękniejsze kolory dzikiej róży skąpanej w jesiennym słońcu © cuoresportivo

Jesienne krzewy w słoneczny dzień kuszą swym urokiem © cuoresportivo

Samotny Czarny Rycerz na swej ścieżce © cuoresportivo

Taki jesienny rodzynek © cuoresportivo

Roztoczańskie paprocie zmieniają swój wizerunek na bardziej oschły © cuoresportivo

Kolejny roztoczański rodzynek © cuoresportivo

...

Piątek, 24 września 2010 · dodano: 25.09.2010 | Komentarze 0

W końcu zrobiło się ciepło i sucho na trasie... Niestety z rana wciąż bardzo zimno i nie mogę zbyt szybko jechać z założonymi nogawkami,gdyż są przewiewne i raczej na cieplejsze momenty dnia.
Dopadło mnie przeziębienie - nie spowodowane jeżdżeniem na rowerze,ale sytuacją związaną z poszukiwaniem auta. Za kilka dni wyzdrowieję i oczywiście też zmieni się pogoda,na gorszą oczywiście.Osobiście nie przeszkadzają mi niskie temperatury,ale gdy pada deszcz,to niezbyt przyjemnie jest wsiadać na rower i pedałować.
Trasa standardowa,czyli do pracy i potem jeszcze szybszy powrót z niej.
W końcu udało mi się przekroczyć 2000 km i moje plany na ten rok zakładają jeszcze co najmniej zrobienie tysiąca na słowaczce...a potem już tylko "zimufffka". :)
Chociaż bardzo fajnie jeździ się,gdy jest delikatny mróz,ale nie ma jeszcze śniegu i oczywiście niebo jest bajecznie niebieskie i słońce mocno dogrzewa - taki początek zimy,jak najbardziej mi pasuje.